"Het is precies hoe ik in het leven sta: positief blijven"
Slechts 4 weken na de uitbraak van het coronavirus in Nederland werd Nicole ziek. ‘Toen begon de ellende,’ vertelt ze. ‘Ik werd via de huisartsenpost naar de spoedeisende hulp gebracht. Daar moest ik afscheid nemen van mijn partner vanwege de coronamaatregelen.’ Nicole bracht 6 weken door in het ziekenhuis, alleen. ‘Dit was een angstige en eenzame tijd die veel met mij heeft gedaan. Daarbovenop kwam alle onzekerheid rondom corona. Ook voor mijn familie was het pittig.’
Na een lang traject herstelde Nicole, maar een terugkeer naar haar oude baan zat er niet meer in. Ze vertelt waarom: ‘Ik voelde mijn eigen lichaam goed aan. Ik had al snel door dat het me niet meer zou lukken. Een stoma met daarbij breuken, dan wordt het fysieke zware werk lastig. Langzaam heb ik opgebouwd als zorgregisseur op het hospice en afdeling de Wingerd. Daar heb ik ook mijn locatieleider José Witte ondersteund. Dit was een mooie oplossing om zo aan mijn herstel te werken en conditie op te bouwen.’
‘Ik had zelf al de beslissing genomen dat zwaar werk er niet meer in zou zitten, vertelt Nicole. Met de hulp van Rivas mobiliteitsadviseur Anita van den Besselaar is Nicole op zoek gegaan naar een permanente oplossing. Nicole: ‘Met Anita heb ik veel prettig contact gehad. Samen hebben we gekeken waar mijn interesses liggen en welke opties er zijn binnen Rivas. Dit is een grote organisatie met veel kansen, maar het is belangrijk dat je weet welke richting je op wilt.’
Een van die kansen was de introductie van de rol van kwaliteitsverpleegkundige in de langdurige zorg door Rivas. Nicole sprong daar op in. ‘Het is een mooi beroep omdat je bewust bezig bent met het verbeteren van de kwaliteit in de langdurige zorg. Vooral deskundigheidsbevordering is een goede uitdaging.’ Of Nicole de zorg voor bewoners mist? ‘Jazeker, dat is waar ik als jong meisje ooit voor heb gekozen.’
‘Ik ben als 17-jarige tiener begonnen als aspirant-leerling in Het Gasthuis in Gorinchem,’ vertelt Nicole. ‘Vervolgens heb ik de opleiding Verzorgende IG gevolgd en heb ik op de herstelafdeling gewerkt in het BeatrixziekenhuisDe zorg is mijn passie en ik ben dan ook blij dat Rivas het mogelijk maakt om dit werk te blijven doen.’
‘Wanneer je iets overkomt, dan moet je er niet voor weglopen.‘ vertelt Nicole. ‘Acceptatie is een moeilijk proces, maar ik kan goed relativeren. Mijn partner is echt mijn steun en toeverlaat geweest in deze tijd, en nog steeds. Samen hebben we veel gesproken over de keuzes die ik moest maken en hoe ik er weer bovenop kom.’ Nicole vertelt wat haar nog meer hielp: ‘Rust pakken en niet teveel druk leggen. Wat vandaag niet lukt, komt morgen.’
‘Ik ben een open boek,’ legt Nicole uit. ‘En dat helpt. Als je open bent, snappen anderen wat er in je omgaat en kunnen zij je begrijpen en begeleiden. Ik heb zelfs een leerling geholpen door stomazorg te laten oefenen op mezelf! Ik hoor dat collega’s het knap vinden hoe ik daarmee omga. Het is precies hoe ik in het leven sta: positief blijven’.